Chociaż kuny wyglądają na przyjazne i miłe są to tylko pozory. W środowisku naturalnym wykazują wrogie nastawienie do zwierząt i ludzi. Ogon kuny mierzy ponad połowę długości ciała drapieżnika, dzięki niemu drapieżnik zachowuje równowagę czy to podczas skoków, czy podczas wspinania.
Nogi kuny których posiada cztery są pokryte futrem co pozwala na sprawne poruszanie się po śniegu i lodzie. Tylne łapy zakończone są pięcioma palcami z zagiętymi ostrymi pazurami. Rozmiar drapieżnika odpowiada rozmiarowi kota, długość ciała wacha się od 34 do 57 centymetrów, natomiast ogon jest długi na 17-29 cm.
Kuny leśne przeważnie polują w koronach drzew po których sprawnie się wspinają. Ogon pozwala kunie utrzymać równowagę a podczas spadania służy kunie za „spadochron” zmniejszając prędkość spadania. Kuny hodowane w niewoli (kuna w domu) oraz te żyjące na wolności łączy wspólna cecha, mianowicie uwielbiają zabawy, wykonują przy tym akrobację. Są ciekawskie i szybko przystosowują się do nowych warunków. Kuna na poddaszu szybko zakłada gniazdo mimo tego że większość życia spędziła w lesie.